慣竊
Chinese
accustomed to; used to
steal; secretly; personally
trad.
(
慣竊
)
慣
竊
simp.
(
惯窃
)
惯
窃
Pronunciation
Mandarin
(
Pinyin
)
:
guànqiè
(
Zhuyin
)
:
ㄍㄨㄢˋ ㄑㄧㄝˋ
Cantonese
(
Jyutping
)
:
gwaan
3
sit
3
Southern Min
(
Hokkien
,
POJ
)
:
koàn-chhiap
Mandarin
(
Standard Chinese
)
+
Hanyu Pinyin
:
guànqiè
Zhuyin
:
ㄍㄨㄢˋ ㄑㄧㄝˋ
Tongyong Pinyin
:
guànciè
Wade–Giles
:
kuan
4
-chʻieh
4
Yale
:
gwàn-chyè
Gwoyeu Romatzyh
:
guannchieh
Palladius
:
гуаньце
(guanʹce)
Sinological IPA
(key)
:
/ku̯än⁵¹⁻⁵³ t͡ɕʰi̯ɛ⁵¹/
Cantonese
(
Standard Cantonese
,
Guangzhou
–
Hong Kong
)
+
Jyutping
:
gwaan
3
sit
3
Yale
:
gwaan sit
Cantonese Pinyin
:
gwaan
3
sit
8
Guangdong Romanization
:
guan
3
xid
3
Sinological IPA
(
key
)
:
/kʷaːn³³ siːt̚³/
Southern Min
(
Hokkien
)
Pe̍h-ōe-jī
:
koàn-chhiap
Tâi-lô
:
kuàn-tshiap
Phofsit Daibuun
:
koarnchiab
IPA (
Xiamen
)
:
/kuan²¹⁻⁵³ t͡ɕʰiap̚³²/
IPA (
Quanzhou
)
:
/kuan⁴¹⁻⁵⁵⁴ t͡ɕʰiap̚⁵/
IPA (
Zhangzhou
)
:
/kuan²¹⁻⁵³ t͡ɕʰiap̚³²/
IPA (
Taipei
)
:
/kuan¹¹⁻⁵³ t͡ɕʰiap̚³²/
IPA (
Kaohsiung
)
:
/kuan²¹⁻⁴¹ t͡ɕʰiap̚³²/
Noun
慣竊
habitual
thief
This article is issued from
Wiktionary
. The text is licensed under
Creative Commons - Attribution - Sharealike
. Additional terms may apply for the media files.