Mandarijns

Dutch

Etymology

From Mandarijn +‎ -s.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌmɑn.daːˈrɛi̯ns/
  • Hyphenation: Man‧da‧rijns

Adjective

Mandarijns (comparative Mandarijnser, superlative meest Mandarijns or Mandarijnst)

  1. Mandarin
    Ze spreekt vijf talen, vloeiend Nederlands, Frans en Engels, maar ook Portugees en Mandarijns Chinees.
    She speaks five languages, fluent Dutch, French and English, but also Portuguese and Mandarin Chinese.

Inflection
Inflection of Mandarijns
uninflected Mandarijns
inflected Mandarijnse
comparative Mandarijnser
positive comparative superlative
predicative/adverbial MandarijnsMandarijnserhet Mandarijnst
het Mandarijnste
indefinite m./f. sing. MandarijnseMandarijnsereMandarijnste
n. sing. MandarijnsMandarijnserMandarijnste
plural MandarijnseMandarijnsereMandarijnste
definite MandarijnseMandarijnsereMandarijnste
partitive MandarijnsMandarijnsers—

Proper noun

Mandarijns n

  1. (nonstandard) The Mandarin language.
    Synonym: Mandarijn (standard form)

Usage notes

The usage as a noun is in analogy with the names of other languages, which in Dutch are almost always suffixed with -s. For a parallel non-standard form, see Latijns.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.