< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/ainahô
Proto-Germanic
Etymology
From Pre-Germanic *HoynHóḱo-, an adjectival derivation from Proto-Indo-European *Hoy- (“one”). Compare Latin ūnicus (“only, sole”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑi̯.nɑ.xɔːː/
Inflection
Declension of *ainahô (an/īn-stem)
Case | Masculine | Feminine | Neuter | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Plural | Singular | Plural | Singular | Plural | |
Nominative | *ainahô | *ainahaniz | *ainahį̄ | *ainahīniz | *ainahô | *ainahōnō |
Accusative | *ainahanų | *ainahanunz | *ainahīnų | *ainahīnunz | *ainahô | *ainahōnō |
Genitive | *ainahiniz | *ainahanǫ̂ | *ainahīniz | *ainahīnǫ̂ | *ainahiniz | *ainahanǫ̂ |
Dative | *ainahini | *ainahammaz | *ainahīni | *ainahīmaz | *ainahini | *ainahammaz |
Instrumental | *ainahinē | *ainahammiz | *ainahīnē | *ainahīmiz | *ainahinē | *ainahammiz |
Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.