< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/skautô
Proto-Germanic
Etymology
From *skautaz (“corner; wedge”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɑu̯.tɔːː/
Inflection
masculine an-stemDeclension of *skautô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *skautô | *skautaniz | |
vocative | *skautô | *skautaniz | |
accusative | *skautanų | *skautanunz | |
genitive | *skautiniz | *skautanǫ̂ | |
dative | *skautini | *skautammaz | |
instrumental | *skautinē | *skautammiz |
Descendants
References
- Orel, Vladimir (2003) “*skautōn”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 337
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.