aanmoedigen

Dutch

From aan +‎ moedig +‎ -en.

IPA^(key): /ˈaːnˌmudəɣə(n)/ (The /n/ may assimilate to the postceding /m/, with optional gemination, but the underlying phoneme is still present, as can be seen in the pronunciation of inflected forms such as aangemoedigd ([ˈãːn.ɣəˌmu.dəxt] or [ˈãː(ŋ).ɣəˌmu.dəxt]).)
Audio (file)
Hyphenation: aan‧moe‧di‧gen

aanmoedigen

Inflection of aanmoedigen (weak, separable)
infinitive	aanmoedigen
past singular	moedigde aan
past participle	aangemoedigd
infinitive	aanmoedigen
gerund	aanmoedigen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	moedig aan	moedigde aan	aanmoedig	aanmoedigde
2nd person sing. (jij)	moedigt aan	moedigde aan	aanmoedigt	aanmoedigde
2nd person sing. (u)	moedigt aan	moedigde aan	aanmoedigt	aanmoedigde
2nd person sing. (gij)	moedigt aan	moedigde aan	aanmoedigt	aanmoedigde
3rd person singular	moedigt aan	moedigde aan	aanmoedigt	aanmoedigde
plural	moedigen aan	moedigden aan	aanmoedigen	aanmoedigden

subjunctive sing.¹	moedige aan	moedigde aan	aanmoedige	aanmoedigde
subjunctive plur.¹	moedigen aan	moedigden aan	aanmoedigen	aanmoedigden

imperative sing.	moedig aan
imperative plur.¹	moedigt aan

participles	aanmoedigend	aangemoedigd
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.