abiudicandus

Latin

Etymology

Future passive participle of abiūdicō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ab.juː.diˈkan.dus/, [ab.juː.dɪˈkan.dʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ab.ju.diˈkan.dus/

Participle

abiūdicandus m (feminine abiūdicanda, neuter abiūdicandum); first/second declension

  1. which is to be deprived

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative abiudicandus abiudicanda abiudicandum abiudicandī abiudicandae abiudicanda
Genitive abiudicandī abiudicandae abiudicandī abiudicandōrum abiudicandārum abiudicandōrum
Dative abiudicandō abiudicandae abiudicandō abiudicandīs abiudicandīs abiudicandīs
Accusative abiudicandum abiudicandam abiudicandum abiudicandōs abiudicandās abiudicanda
Ablative abiudicandō abiudicandā abiudicandō abiudicandīs abiudicandīs abiudicandīs
Vocative abiudicande abiudicanda abiudicandum abiudicandī abiudicandae abiudicanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.