abuzywność

Polish

Etymology

From abuzywny +‎ -ość. First attested in 2001.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.buˈzɨv.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨvnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧bu‧zyw‧ność

Noun

abuzywność f

  1. (law) abusiveness (pervertedness; unjustness)

Declension
Declension of abuzywność
singular
nominative abuzywność
genitive abuzywności
dative abuzywności
accusative abuzywność
instrumental abuzywnością
locative abuzywności
vocative abuzywności
adjective
adverb

References
  1. Studia prawnicze‎ (in Polish), numbers 147-150, 2001, page 205

Further reading
  • “abuzywność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.