accusitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of accūsitō

Participle

accūsitātūrus m (feminine accūsitātūra, neuter accūsitātūrum); first/second declension

  1. about to accuse

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accūsitātūrus accūsitātūra accūsitātūrum accūsitātūrī accūsitātūrae accūsitātūra
Genitive accūsitātūrī accūsitātūrae accūsitātūrī accūsitātūrōrum accūsitātūrārum accūsitātūrōrum
Dative accūsitātūrō accūsitātūrae accūsitātūrō accūsitātūrīs accūsitātūrīs accūsitātūrīs
Accusative accūsitātūrum accūsitātūram accūsitātūrum accūsitātūrōs accūsitātūrās accūsitātūra
Ablative accūsitātūrō accūsitātūrā accūsitātūrō accūsitātūrīs accūsitātūrīs accūsitātūrīs
Vocative accūsitātūre accūsitātūra accūsitātūrum accūsitātūrī accūsitātūrae accūsitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.