adhinniens

Latin

Etymology

Present participle of adhinniō

Participle

adhinniēns m or f or n (genitive adhinnientis); third declension

  1. Whinnying at

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adhinniēns adhinniēns adhinnientēs adhinnientia
Genitive adhinnientis adhinnientis adhinnientium adhinnientium
Dative adhinnientī adhinnientī adhinnientibus adhinnientibus
Accusative adhinnientem adhinniēns adhinnientēs, adhinnientīs adhinnientia
Ablative adhinniente, adhinnientī1 adhinniente, adhinnientī1 adhinnientibus adhinnientibus
Vocative adhinniēns adhinniēns adhinnientēs adhinnientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.