adiudykacyjny
Polish
Alternative forms
Etymology
From adiudykacja + -ny. First attested in 1833.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.dju.dɨ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: a‧diu‧dy‧ka‧cyj‧ny
Adjective
adiudykacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, law, obsolete) adjudicational; adjudication of someone's right of ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
- wyrok adiudykacyjny ― adjudicational sentence
Declension
Declension of adiudykacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | adiudykacyjny | adiudykacyjna | adiudykacyjne | adiudykacyjni | adiudykacyjne | |
| genitive | adiudykacyjnego | adiudykacyjnej | adiudykacyjnego | adiudykacyjnych | ||
| dative | adiudykacyjnemu | adiudykacyjnej | adiudykacyjnemu | adiudykacyjnym | ||
| accusative | adiudykacyjnego | adiudykacyjny | adiudykacyjną | adiudykacyjne | adiudykacyjnych | adiudykacyjne |
| instrumental | adiudykacyjnym | adiudykacyjną | adiudykacyjnym | adiudykacyjnymi | ||
| locative | adiudykacyjnym | adiudykacyjnej | adiudykacyjnym | adiudykacyjnych | ||
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “adjudykacyjny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adjudykacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.