adprecans
Latin
Etymology
Present participle of adprecor.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adprecāns | adprecāns | adprecantēs | adprecantia | |
Genitive | adprecantis | adprecantis | adprecantium | adprecantium | |
Dative | adprecantī | adprecantī | adprecantibus | adprecantibus | |
Accusative | adprecantem | adprecāns | adprecantēs, adprecantīs | adprecantia | |
Ablative | adprecante, adprecantī1 | adprecante, adprecantī1 | adprecantibus | adprecantibus | |
Vocative | adprecāns | adprecāns | adprecantēs | adprecantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.