adsolaturus

Latin

Etymology

Future active participle of adsolō.

Participle

adsolātūrus m (feminine adsolātūra, neuter adsolātūrum); first/second declension

  1. Alternative form of assolāturus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adsolātūrus adsolātūra adsolātūrum adsolātūrī adsolātūrae adsolātūra
Genitive adsolātūrī adsolātūrae adsolātūrī adsolātūrōrum adsolātūrārum adsolātūrōrum
Dative adsolātūrō adsolātūrae adsolātūrō adsolātūrīs adsolātūrīs adsolātūrīs
Accusative adsolātūrum adsolātūram adsolātūrum adsolātūrōs adsolātūrās adsolātūra
Ablative adsolātūrō adsolātūrā adsolātūrō adsolātūrīs adsolātūrīs adsolātūrīs
Vocative adsolātūre adsolātūra adsolātūrum adsolātūrī adsolātūrae adsolātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.