aedificaturus

Latin

Etymology

Future active participle of aedificō.

Participle

aedificātūrus m (feminine aedificātūra, neuter aedificātūrum); first/second declension

  1. about to build or create

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aedificātūrus aedificātūra aedificātūrum aedificātūrī aedificātūrae aedificātūra
Genitive aedificātūrī aedificātūrae aedificātūrī aedificātūrōrum aedificātūrārum aedificātūrōrum
Dative aedificātūrō aedificātūrae aedificātūrō aedificātūrīs aedificātūrīs aedificātūrīs
Accusative aedificātūrum aedificātūram aedificātūrum aedificātūrōs aedificātūrās aedificātūra
Ablative aedificātūrō aedificātūrā aedificātūrō aedificātūrīs aedificātūrīs aedificātūrīs
Vocative aedificātūre aedificātūra aedificātūrum aedificātūrī aedificātūrae aedificātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.