aliteracja

See also: aliteracją

Polish

Etymology

Internationalism; possibly borrowed from English alliteration or French allitération,[1] ultimately from Latin ad + litteram.[2] First attested in 1874.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.li.tɛˈrat͡s.ja/
  • (file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: a‧li‧te‧rac‧ja

Noun

aliteracja f

  1. (prosody) alliteration

Declension

Derived terms

adjective

References

  1. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “aliteracja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “aliteracja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. Friedrich Christoph Schlosser (1874) Fr. Kr. Szlossera Dzieje powszechne. T. 5, [Dzieje średniowieczne. 1, Początki średnich wieków od upadku zachodnio-rzymskiego cesarstwa do podziału monarchii Karola Wielkiego za jego następców. 2, Od Karola Wielkiego do początku wojen krzyżowych] (in Polish), page 367

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.