alkáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːjik]
- Hyphenation: al‧ká‧ik
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | alkáik |
accusative | — | alkáikat |
dative | — | alkáiknak |
instrumental | — | alkáikkal |
causal-final | — | alkáikért |
translative | — | alkáikká |
terminative | — | alkáikig |
essive-formal | — | alkáikként |
essive-modal | — | alkáikul |
inessive | — | alkáikban |
superessive | — | alkáikon |
adessive | — | alkáiknál |
illative | — | alkáikba |
sublative | — | alkáikra |
allative | — | alkáikhoz |
elative | — | alkáikból |
delative | — | alkáikról |
ablative | — | alkáiktól |
non-attributive possessive - singular |
— | alkáiké |
non-attributive possessive - plural |
— | alkáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.