alkonyataik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkoɲɒtɒjik]
- Hyphenation: al‧ko‧nya‧ta‧ik
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | alkonyataik |
accusative | — | alkonyataikat |
dative | — | alkonyataiknak |
instrumental | — | alkonyataikkal |
causal-final | — | alkonyataikért |
translative | — | alkonyataikká |
terminative | — | alkonyataikig |
essive-formal | — | alkonyataikként |
essive-modal | — | alkonyataikul |
inessive | — | alkonyataikban |
superessive | — | alkonyataikon |
adessive | — | alkonyataiknál |
illative | — | alkonyataikba |
sublative | — | alkonyataikra |
allative | — | alkonyataikhoz |
elative | — | alkonyataikból |
delative | — | alkonyataikról |
ablative | — | alkonyataiktól |
non-attributive possessive - singular |
— | alkonyataiké |
non-attributive possessive - plural |
— | alkonyataikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.