amittendus
Latin
Participle
āmittendus m (feminine āmittenda, neuter āmittendum); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āmittendus | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda | |
Genitive | āmittendī | āmittendae | āmittendī | āmittendōrum | āmittendārum | āmittendōrum | |
Dative | āmittendō | āmittendae | āmittendō | āmittendīs | āmittendīs | āmittendīs | |
Accusative | āmittendum | āmittendam | āmittendum | āmittendōs | āmittendās | āmittenda | |
Ablative | āmittendō | āmittendā | āmittendō | āmittendīs | āmittendīs | āmittendīs | |
Vocative | āmittende | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.