amolitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of āmōlior
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āmōlītus | āmōlīta | āmōlītum | āmōlītī | āmōlītae | āmōlīta | |
Genitive | āmōlītī | āmōlītae | āmōlītī | āmōlītōrum | āmōlītārum | āmōlītōrum | |
Dative | āmōlītō | āmōlītō | āmōlītīs | ||||
Accusative | āmōlītum | āmōlītam | āmōlītum | āmōlītōs | āmōlītās | āmōlīta | |
Ablative | āmōlītō | āmōlītā | āmōlītō | āmōlītīs | |||
Vocative | āmōlīte | āmōlīta | āmōlītum | āmōlītī | āmōlītae | āmōlīta |
References
- “amolitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.