annumeraturus

Latin

Etymology

Future active participle of annumerō.

Participle

annumerātūrus m (feminine annumerātūra, neuter annumerātūrum); first/second declension

  1. Alternative form of adnumerāturus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative annumerātūrus annumerātūra annumerātūrum annumerātūrī annumerātūrae annumerātūra
Genitive annumerātūrī annumerātūrae annumerātūrī annumerātūrōrum annumerātūrārum annumerātūrōrum
Dative annumerātūrō annumerātūrae annumerātūrō annumerātūrīs annumerātūrīs annumerātūrīs
Accusative annumerātūrum annumerātūram annumerātūrum annumerātūrōs annumerātūrās annumerātūra
Ablative annumerātūrō annumerātūrā annumerātūrō annumerātūrīs annumerātūrīs annumerātūrīs
Vocative annumerātūre annumerātūra annumerātūrum annumerātūrī annumerātūrae annumerātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.