appendiculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ap.pen.di.kuˈlaː.tus/, [ap.pɛn.dɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
Adjective
appendiculātus (feminine appendiculāta, neuter appendiculātum); first/second declension
- having a small appendage
- appendiculate
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | appendiculātus | appendiculāta | appendiculātum | appendiculātī | appendiculātae | appendiculāta | |
Genitive | appendiculātī | appendiculātae | appendiculātī | appendiculātōrum | appendiculātārum | appendiculātōrum | |
Dative | appendiculātō | appendiculātae | appendiculātō | appendiculātīs | appendiculātīs | appendiculātīs | |
Accusative | appendiculātum | appendiculātam | appendiculātum | appendiculātōs | appendiculātās | appendiculāta | |
Ablative | appendiculātō | appendiculātā | appendiculātō | appendiculātīs | appendiculātīs | appendiculātīs | |
Vocative | appendiculāte | appendiculāta | appendiculātum | appendiculātī | appendiculātae | appendiculāta |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.