asservatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of asservō

Participle

asservātus m (feminine asservāta, neuter asservātum); first/second declension

  1. observed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative asservātus asservāta asservātum asservātī asservātae asservāta
Genitive asservātī asservātae asservātī asservātōrum asservātārum asservātōrum
Dative asservātō asservātae asservātō asservātīs asservātīs asservātīs
Accusative asservātum asservātam asservātum asservātōs asservātās asservāta
Ablative asservātō asservātā asservātō asservātīs asservātīs asservātīs
Vocative asservāte asservāta asservātum asservātī asservātae asservāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.