beczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bečati. By surface analysis, bek +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: be‧czeć

Verb

beczeć impf (perfective zabeczeć)

  1. (intransitive, of goats and sheep) to baa, to bleat
    Synonym: meczeć
  2. (intransitive, colloquial) to snivel, to whimper (to cry for a silly reason)
    Synonyms: mazać się, mazgaić się, ryczeć
  3. (intransitive, music) to screech (to give off a bad sound)

Conjugation
Conjugation of beczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive beczeć
present tense 1st beczę beczymy
2nd beczysz beczycie
3rd beczy beczą
impersonal beczy się
past tense 1st beczałem,
-(e)m beczał		 beczałam,
-(e)m beczała		 beczałom,
-(e)m beczało		 beczeliśmy,
-(e)śmy beczeli		 beczałyśmy,
-(e)śmy beczały
2nd beczałeś,
-(e)ś beczał		 beczałaś,
-(e)ś beczała		 beczałoś,
-(e)ś beczało		 beczeliście,
-(e)ście beczeli		 beczałyście,
-(e)ście beczały
3rd beczał beczała beczało beczeli beczały
impersonal beczano
future tense 1st będę beczał,
będę beczeć		 będę beczała,
będę beczeć		 będę beczało,
będę beczeć		 będziemy beczeli,
będziemy beczeć		 będziemy beczały,
będziemy beczeć
2nd będziesz beczał,
będziesz beczeć		 będziesz beczała,
będziesz beczeć		 będziesz beczało,
będziesz beczeć		 będziecie beczeli,
będziecie beczeć		 będziecie beczały,
będziecie beczeć
3rd będzie beczał,
będzie beczeć		 będzie beczała,
będzie beczeć		 będzie beczało,
będzie beczeć		 będą beczeli,
będą beczeć		 będą beczały,
będą beczeć
impersonal będzie beczeć się
conditional 1st beczałbym,
bym beczał		 beczałabym,
bym beczała		 beczałobym,
bym beczało		 beczelibyśmy,
byśmy beczeli		 beczałybyśmy,
byśmy beczały
2nd beczałbyś,
byś beczał		 beczałabyś,
byś beczała		 beczałobyś,
byś beczało		 beczelibyście,
byście beczeli		 beczałybyście,
byście beczały
3rd beczałby,
by beczał		 beczałaby,
by beczała		 beczałoby,
by beczało		 beczeliby,
by beczeli		 beczałyby,
by beczały
impersonal beczano by
imperative 1st niech beczę beczmy
2nd becz beczcie
3rd niech beczy niech beczą
active adjectival participle beczący becząca beczące beczący beczące
contemporary adverbial participle becząc
verbal noun beczenie
adjective
interjection
nouns
verbs

Descendants
  • → Yiddish: בעטשען (betshen)

Further reading
  • beczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • beczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.