buitengewoon

Dutch

Etymology

From buiten- +‎ gewoon.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌbœy̯.tə(n).ɣəˈʋoːn/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: bui‧ten‧ge‧woon
  • Rhymes: -oːn

Adjective

buitengewoon (comparative buitengewoner, superlative buitengewoonst)

  1. extraordinary

Inflection
Inflection of buitengewoon
uninflected buitengewoon
inflected buitengewone
comparative buitengewoner
positive comparative superlative
predicative/adverbial buitengewoonbuitengewonerhet buitengewoonst
het buitengewoonste
indefinite m./f. sing. buitengewonebuitengewonerebuitengewoonste
n. sing. buitengewoonbuitengewonerbuitengewoonste
plural buitengewonebuitengewonerebuitengewoonste
definite buitengewonebuitengewonerebuitengewoonste
partitive buitengewoonsbuitengewoners—

Adverb

buitengewoon

  1. extraordinarily, extremely, very (used as an intensifier)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.