candáil
Irish
Pronunciation
- (Cois Fharraige) IPA(key): /ˈkan̪ˠd̪ˠɑːlʲ/
Verb
candáil (present analytic candálann, future analytic candálfaidh, verbal noun candáil, past participle candáilte)
- Cois Fharraige form of ceantáil
Conjugation
conjugation of candáil (first conjugation – B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | candálaim | candálann tú; candálair† |
candálann sé, sí | candálaimid | candálann sibh | candálann siad; candálaid† |
a chandálann; a chandálas / a gcandálann*; a gcandálas* |
candáiltear |
past | chandál mé; chandálas | chandál tú; chandálais | chandál sé, sí | chandálamar; chandál muid | chandál sibh; chandálabhair | chandál siad; chandáladar | a chandál / ar chandál* |
candáladh | |
past habitual | chandálainn / gcandálainn‡‡ | chandáilteá / gcandáilteᇇ | chandáladh sé, sí / gcandáladh sé, s퇇 | chandálaimis; chandáladh muid / gcandálaimis‡‡; gcandáladh muid‡‡ | chandáladh sibh / gcandáladh sibh‡‡ | chandálaidís; chandáladh siad / gcandálaidís‡‡; gcandáladh siad‡‡ | a chandáladh / a gcandáladh* |
chandáiltí / gcandáilt퇇 | |
future | candálfaidh mé; candálfad |
candálfaidh tú; candálfair† |
candálfaidh sé, sí | candálfaimid; candálfaidh muid |
candálfaidh sibh | candálfaidh siad; candálfaid† |
a chandálfaidh; a chandálfas / a gcandálfaidh*; a gcandálfas* |
candálfar | |
conditional | chandálfainn / gcandálfainn‡‡ | chandálfá / gcandálfᇇ | chandálfadh sé, sí / gcandálfadh sé, s퇇 | chandálfaimis; chandálfadh muid / gcandálfaimis‡‡; gcandálfadh muid‡‡ | chandálfadh sibh / gcandálfadh sibh‡‡ | chandálfaidís; chandálfadh siad / gcandálfaidís‡‡; gcandálfadh siad‡‡ | a chandálfadh / a gcandálfadh* |
chandálfaí / gcandálfa퇇 | |
subjunctive | present | go gcandála mé; go gcandálad† |
go gcandála tú; go gcandálair† |
go gcandála sé, sí | go gcandálaimid; go gcandála muid |
go gcandála sibh | go gcandála siad; go gcandálaid† |
— | go gcandáiltear |
past | dá gcandálainn | dá gcandáilteá | dá gcandáladh sé, sí | dá gcandálaimis; dá gcandáladh muid |
dá gcandáladh sibh | dá gcandálaidís; dá gcandáladh siad |
— | dá gcandáiltí | |
imperative | candálaim | candál | candáladh sé, sí | candálaimis | candálaigí; candálaidh† |
candálaidís | — | candáiltear | |
verbal noun | candáil | ||||||||
past participle | candáilte |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Declension
Declension of candáil
Third declension
Bare forms (no plural for this noun):
|
Forms with the definite article:
|
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
candáil | chandáil | gcandáil |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- de Bhaldraithe, Tomás (1977) Gaeilge Chois Fhairrge: An Deilbhíocht (in Irish), 2nd edition, Dublin Institute for Advanced Studies, § 148 and p. 312
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.