centimanus

Latin

Etymology

From centi- (hundred) + manus (hand), a calque of Ancient Greek ἑκατόγχειρος (hekatónkheiros).

Adjective

centimanus (feminine centimana, neuter centimanum); first/second-declension adjective

  1. hundred-handed
    • 65 BCE – 8 BCE, Horace, Carmina 2.17.14:
      Me nec Chimaerae spiritus igneae
      nec si resurgat centimanus Gyas
      divellet umquam: sic potenti
      Iustitiae placitumque Parcis

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative centimanus centimana centimanum centimanī centimanae centimana
Genitive centimanī centimanae centimanī centimanōrum centimanārum centimanōrum
Dative centimanō centimanō centimanīs
Accusative centimanum centimanam centimanum centimanōs centimanās centimana
Ablative centimanō centimanā centimanō centimanīs
Vocative centimane centimana centimanum centimanī centimanae centimana

Descendants

References

centimanus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.