ciągliwość

Polish

Etymology

From ciągliwy +‎ -ość.

Pronunciation

IPA^(key): /t͡ɕɔŋɡˈli.vɔɕt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
Syllabification: ciąg‧li‧wość

Noun

ciągliwość f

(materials science, mechanics) ductility, malleability, tenaciousness, tractility

Declension

Declension of ciągliwość

	singular
nominative	ciągliwość
genitive	ciągliwości
dative	ciągliwości
accusative	ciągliwość
instrumental	ciągliwością
locative	ciągliwości
vocative	ciągliwości

Related terms

adjective

ciągliwy

adverb

ciągliwie

verb

ciągnąć impf

Further reading

ciągliwość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ciągliwość in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.