circitandus

Latin

Etymology

Future passive participle of circitō

Participle

circitandus m (feminine circitanda, neuter circitandum); first/second declension

  1. which is to be frequented

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circitandus circitanda circitandum circitandī circitandae circitanda
Genitive circitandī circitandae circitandī circitandōrum circitandārum circitandōrum
Dative circitandō circitandae circitandō circitandīs circitandīs circitandīs
Accusative circitandum circitandam circitandum circitandōs circitandās circitanda
Ablative circitandō circitandā circitandō circitandīs circitandīs circitandīs
Vocative circitande circitanda circitandum circitandī circitandae circitanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.