circumsiliens

Latin

Etymology

Present participle of circumsiliō.

Participle

circumsiliēns m or f or n (genitive circumsilientis); third declension

  1. leaping about

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumsiliēns circumsiliēns circumsilientēs circumsilientia
Genitive circumsilientis circumsilientis circumsilientium circumsilientium
Dative circumsilientī circumsilientī circumsilientibus circumsilientibus
Accusative circumsilientem circumsiliēns circumsilientēs, circumsilientīs circumsilientia
Ablative circumsiliente, circumsilientī1 circumsiliente, circumsilientī1 circumsilientibus circumsilientibus
Vocative circumsiliēns circumsiliēns circumsilientēs circumsilientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.