circumvecturus

Latin

Etymology

Future active participle of circumvehor.

Participle

circumvectūrus m (feminine circumvectūra, neuter circumvectūrum); first/second declension

  1. about to travel

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circumvectūrus circumvectūra circumvectūrum circumvectūrī circumvectūrae circumvectūra
Genitive circumvectūrī circumvectūrae circumvectūrī circumvectūrōrum circumvectūrārum circumvectūrōrum
Dative circumvectūrō circumvectūrae circumvectūrō circumvectūrīs circumvectūrīs circumvectūrīs
Accusative circumvectūrum circumvectūram circumvectūrum circumvectūrōs circumvectūrās circumvectūra
Ablative circumvectūrō circumvectūrā circumvectūrō circumvectūrīs circumvectūrīs circumvectūrīs
Vocative circumvectūre circumvectūra circumvectūrum circumvectūrī circumvectūrae circumvectūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.