circumvehens

Latin

Etymology

Present participle of circumvehor.

Participle

circumvehēns m, f, n (genitive circumvehentis); third declension

  1. travelling

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumvehēns circumvehēns circumvehentēs circumvehentia
Genitive circumvehentis circumvehentis circumvehentium circumvehentium
Dative circumvehentī circumvehentī circumvehentibus circumvehentibus
Accusative circumvehentem circumvehēns circumvehentēs, circumvehentīs circumvehentia
Ablative circumvehente, circumvehentī1 circumvehente, circumvehentī1 circumvehentibus circumvehentibus
Vocative circumvehēns circumvehēns circumvehentēs circumvehentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.