complaciturus

Latin

Etymology

Future active participle of complaceō

Participle

complacitūrus (feminine complacitūra, neuter complacitūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative complacitūrus complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra
Genitive complacitūrī complacitūrae complacitūrī complacitūrōrum complacitūrārum complacitūrōrum
Dative complacitūrō complacitūrō complacitūrīs
Accusative complacitūrum complacitūram complacitūrum complacitūrōs complacitūrās complacitūra
Ablative complacitūrō complacitūrā complacitūrō complacitūrīs
Vocative complacitūre complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.