concessurus

Latin

Etymology

Future active participle of concēdō.

Participle

concessūrus m (feminine concessūra, neuter concessūrum); first/second declension

  1. about to withdraw

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concessūrus concessūra concessūrum concessūrī concessūrae concessūra
Genitive concessūrī concessūrae concessūrī concessūrōrum concessūrārum concessūrōrum
Dative concessūrō concessūrae concessūrō concessūrīs concessūrīs concessūrīs
Accusative concessūrum concessūram concessūrum concessūrōs concessūrās concessūra
Ablative concessūrō concessūrā concessūrō concessūrīs concessūrīs concessūrīs
Vocative concessūre concessūra concessūrum concessūrī concessūrae concessūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.