confiscaturus

Latin

Etymology

Future active participle of confiscō.

Participle

confiscātūrus m (feminine confiscātūra, neuter confiscātūrum); first/second declension

  1. about to confiscate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative confiscātūrus confiscātūra confiscātūrum confiscātūrī confiscātūrae confiscātūra
Genitive confiscātūrī confiscātūrae confiscātūrī confiscātūrōrum confiscātūrārum confiscātūrōrum
Dative confiscātūrō confiscātūrae confiscātūrō confiscātūrīs confiscātūrīs confiscātūrīs
Accusative confiscātūrum confiscātūram confiscātūrum confiscātūrōs confiscātūrās confiscātūra
Ablative confiscātūrō confiscātūrā confiscātūrō confiscātūrīs confiscātūrīs confiscātūrīs
Vocative confiscātūre confiscātūra confiscātūrum confiscātūrī confiscātūrae confiscātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.