conjiciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of conjiciō

Participle

conjiciendus (feminine conjicienda, neuter conjiciendum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conjiciendus conjicienda conjiciendum conjiciendī conjiciendae conjicienda
Genitive conjiciendī conjiciendae conjiciendī conjiciendōrum conjiciendārum conjiciendōrum
Dative conjiciendō conjiciendō conjiciendīs
Accusative conjiciendum conjiciendam conjiciendum conjiciendōs conjiciendās conjicienda
Ablative conjiciendō conjiciendā conjiciendō conjiciendīs
Vocative conjiciende conjicienda conjiciendum conjiciendī conjiciendae conjicienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.