conplicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of conplicō

Participle

conplicātūrus (feminine conplicātūra, neuter conplicātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conplicātūrus conplicātūra conplicātūrum conplicātūrī conplicātūrae conplicātūra
Genitive conplicātūrī conplicātūrae conplicātūrī conplicātūrōrum conplicātūrārum conplicātūrōrum
Dative conplicātūrō conplicātūrō conplicātūrīs
Accusative conplicātūrum conplicātūram conplicātūrum conplicātūrōs conplicātūrās conplicātūra
Ablative conplicātūrō conplicātūrā conplicātūrō conplicātūrīs
Vocative conplicātūre conplicātūra conplicātūrum conplicātūrī conplicātūrae conplicātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.