consimilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈsi.mi.lis/, [kõːˈs̠ɪmɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈsi.mi.lis/, [konˈsiːmilis]
Adjective
cōnsimilis (neuter cōnsimile, adverb cōnsimiliter); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnsimilis | cōnsimile | cōnsimilēs | cōnsimilia | |
Genitive | cōnsimilis | cōnsimilium | |||
Dative | cōnsimilī | cōnsimilibus | |||
Accusative | cōnsimilem | cōnsimile | cōnsimilēs cōnsimilīs |
cōnsimilia | |
Ablative | cōnsimilī | cōnsimilibus | |||
Vocative | cōnsimilis | cōnsimile | cōnsimilēs | cōnsimilia |
Descendants
- Italian: consimile
References
- “consimilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consimilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- consimilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.