consistendus

Latin

Etymology

Future passive participle of cōnsistō.

Participle

cōnsistendus m (feminine cōnsistenda, neuter cōnsistendum); first/second declension

  1. which is to be paused

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnsistendus cōnsistenda cōnsistendum cōnsistendī cōnsistendae cōnsistenda
Genitive cōnsistendī cōnsistendae cōnsistendī cōnsistendōrum cōnsistendārum cōnsistendōrum
Dative cōnsistendō cōnsistendae cōnsistendō cōnsistendīs cōnsistendīs cōnsistendīs
Accusative cōnsistendum cōnsistendam cōnsistendum cōnsistendōs cōnsistendās cōnsistenda
Ablative cōnsistendō cōnsistendā cōnsistendō cōnsistendīs cōnsistendīs cōnsistendīs
Vocative cōnsistende cōnsistenda cōnsistendum cōnsistendī cōnsistendae cōnsistenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.