conspiciens

Latin

Etymology

Present participle of cōnspiciō.

Participle

cōnspiciēns m, f, n (genitive cōnspicientis); third declension

  1. watching; noticing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnspiciēns cōnspiciēns cōnspicientēs cōnspicientia
Genitive cōnspicientis cōnspicientis cōnspicientium cōnspicientium
Dative cōnspicientī cōnspicientī cōnspicientibus cōnspicientibus
Accusative cōnspicientem cōnspiciēns cōnspicientēs, cōnspicientīs cōnspicientia
Ablative cōnspiciente, cōnspicientī1 cōnspiciente, cōnspicientī1 cōnspicientibus cōnspicientibus
Vocative cōnspiciēns cōnspiciēns cōnspicientēs cōnspicientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.