contabescens
Latin
Etymology
Present participle of contābēscō
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | contābēscēns | contābēscēns | contābēscentēs | contābēscentia | |
Genitive | contābēscentis | contābēscentis | contābēscentium | contābēscentium | |
Dative | contābēscentī | contābēscentī | contābēscentibus | contābēscentibus | |
Accusative | contābēscentem | contābēscēns | contābēscentēs, contābēscentīs | contābēscentia | |
Ablative | contābēscente, contābēscentī1 | contābēscente, contābēscentī1 | contābēscentibus | contābēscentibus | |
Vocative | contābēscēns | contābēscēns | contābēscentēs | contābēscentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.