contionans

Latin

Etymology

Present participle of contiōnor.

Participle

contiōnāns m or f or n (genitive contiōnantis); third declension

  1. convening

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative contiōnāns contiōnāns contiōnantēs contiōnantia
Genitive contiōnantis contiōnantis contiōnantium contiōnantium
Dative contiōnantī contiōnantī contiōnantibus contiōnantibus
Accusative contiōnantem contiōnāns contiōnantēs, contiōnantīs contiōnantia
Ablative contiōnante, contiōnantī1 contiōnante, contiōnantī1 contiōnantibus contiōnantibus
Vocative contiōnāns contiōnāns contiōnantēs contiōnantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.