conveniundus
Latin
Participle
conveniundus m (feminine conveniunda, neuter conveniundum); first/second declension
- Alternative form of conveniendus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | conveniundus | conveniunda | conveniundum | conveniundī | conveniundae | conveniunda | |
| Genitive | conveniundī | conveniundae | conveniundī | conveniundōrum | conveniundārum | conveniundōrum | |
| Dative | conveniundō | conveniundae | conveniundō | conveniundīs | conveniundīs | conveniundīs | |
| Accusative | conveniundum | conveniundam | conveniundum | conveniundōs | conveniundās | conveniunda | |
| Ablative | conveniundō | conveniundā | conveniundō | conveniundīs | conveniundīs | conveniundīs | |
| Vocative | conveniunde | conveniunda | conveniundum | conveniundī | conveniundae | conveniunda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.