crediturus

Latin

Etymology

Future active participle of crēdō.

Participle

crēditūrus (feminine crēditūra, neuter crēditūrum); first/second-declension participle

  1. about to lend

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative crēditūrus crēditūra crēditūrum crēditūrī crēditūrae crēditūra
Genitive crēditūrī crēditūrae crēditūrī crēditūrōrum crēditūrārum crēditūrōrum
Dative crēditūrō crēditūrō crēditūrīs
Accusative crēditūrum crēditūram crēditūrum crēditūrōs crēditūrās crēditūra
Ablative crēditūrō crēditūrā crēditūrō crēditūrīs
Vocative crēditūre crēditūra crēditūrum crēditūrī crēditūrae crēditūra

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.