czaić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čajiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂa.it͡ɕ/
  • Audio 1, czaić(file)
  • Audio 2, czaić się(file)
  • Rhymes: -ait͡ɕ
  • Syllabification: cza‧ić

Verb

czaić impf (perfective sczaić)

  1. (transitive, slang) to get; to understand
    Synonyms: jarzyć, kapować, kminić, kumać
    Teraz już chyba czaję. ― Now I think I get it.

Verb

czaić impf

  1. (reflexive with się) to lurk, to lie in wait
    Synonyms: czatować, czyhać
    W lesie mogą czaić się drapieżniki. ― Carnivores might lurk in the forest.
  2. (reflexive with się, colloquial) to hesitate, to waver
    Synonym: wahać się
    Po co się tak czaisz, przecież ona nie gryzie. ― Why are you hesitating so much, she doesn't bite.

Conjugation
Conjugation of czaić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czaić
present tense 1st czaję czaimy
2nd czaisz czaicie
3rd czai czają
impersonal czai się
past tense 1st czaiłem,
-(e)m czaił		 czaiłam,
-(e)m czaiła		 czaiłom,
-(e)m czaiło		 czailiśmy,
-(e)śmy czaili		 czaiłyśmy,
-(e)śmy czaiły
2nd czaiłeś,
-(e)ś czaił		 czaiłaś,
-(e)ś czaiła		 czaiłoś,
-(e)ś czaiło		 czailiście,
-(e)ście czaili		 czaiłyście,
-(e)ście czaiły
3rd czaił czaiła czaiło czaili czaiły
impersonal czajono
future tense 1st będę czaił,
będę czaić		 będę czaiła,
będę czaić		 będę czaiło,
będę czaić		 będziemy czaili,
będziemy czaić		 będziemy czaiły,
będziemy czaić
2nd będziesz czaił,
będziesz czaić		 będziesz czaiła,
będziesz czaić		 będziesz czaiło,
będziesz czaić		 będziecie czaili,
będziecie czaić		 będziecie czaiły,
będziecie czaić
3rd będzie czaił,
będzie czaić		 będzie czaiła,
będzie czaić		 będzie czaiło,
będzie czaić		 będą czaili,
będą czaić		 będą czaiły,
będą czaić
impersonal będzie czaić się
conditional 1st czaiłbym,
bym czaił		 czaiłabym,
bym czaiła		 czaiłobym,
bym czaiło		 czailibyśmy,
byśmy czaili		 czaiłybyśmy,
byśmy czaiły
2nd czaiłbyś,
byś czaił		 czaiłabyś,
byś czaiła		 czaiłobyś,
byś czaiło		 czailibyście,
byście czaili		 czaiłybyście,
byście czaiły
3rd czaiłby,
by czaił		 czaiłaby,
by czaiła		 czaiłoby,
by czaiło		 czailiby,
by czaili		 czaiłyby,
by czaiły
impersonal czajono by
imperative 1st niech czaję czajmy
2nd czaj czajcie
3rd niech czai niech czają
active adjectival participle czający czająca czające czający czające
passive adjectival participle czajony czajona czajone czajeni czajone
contemporary adverbial participle czając
verbal noun czajenie

Derived terms
verbs

Further reading
  • czaić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czaić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.