dajkáink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːjiŋk]
- Hyphenation: daj‧ká‧ink
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | dajkáink |
accusative | — | dajkáinkat |
dative | — | dajkáinknak |
instrumental | — | dajkáinkkal |
causal-final | — | dajkáinkért |
translative | — | dajkáinkká |
terminative | — | dajkáinkig |
essive-formal | — | dajkáinkként |
essive-modal | — | dajkáinkul |
inessive | — | dajkáinkban |
superessive | — | dajkáinkon |
adessive | — | dajkáinknál |
illative | — | dajkáinkba |
sublative | — | dajkáinkra |
allative | — | dajkáinkhoz |
elative | — | dajkáinkból |
delative | — | dajkáinkról |
ablative | — | dajkáinktól |
non-attributive possessive - singular |
— | dajkáinké |
non-attributive possessive - plural |
— | dajkáinkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.