dalszövegünk

Hungarian

Etymology

dalszöveg + -ünk (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdɒlsøvɛɡyŋk]
  • Hyphenation: dal‧szö‧ve‧günk

Noun

dalszövegünk

  1. first-person plural single-possession possessive of dalszöveg

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative dalszövegünk
accusative dalszövegünket
dative dalszövegünknek
instrumental dalszövegünkkel
causal-final dalszövegünkért
translative dalszövegünkké
terminative dalszövegünkig
essive-formal dalszövegünkként
essive-modal dalszövegünkül
inessive dalszövegünkben
superessive dalszövegünkön
adessive dalszövegünknél
illative dalszövegünkbe
sublative dalszövegünkre
allative dalszövegünkhöz
elative dalszövegünkből
delative dalszövegünkről
ablative dalszövegünktől
non-attributive
possessive - singular
dalszövegünké
non-attributive
possessive - plural
dalszövegünkéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.