declaraturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēclārō.

Participle

dēclārātūrus m (feminine dēclārātūra, neuter dēclārātūrum); first/second declension

  1. about to declare

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēclārātūrus dēclārātūra dēclārātūrum dēclārātūrī dēclārātūrae dēclārātūra
Genitive dēclārātūrī dēclārātūrae dēclārātūrī dēclārātūrōrum dēclārātūrārum dēclārātūrōrum
Dative dēclārātūrō dēclārātūrae dēclārātūrō dēclārātūrīs dēclārātūrīs dēclārātūrīs
Accusative dēclārātūrum dēclārātūram dēclārātūrum dēclārātūrōs dēclārātūrās dēclārātūra
Ablative dēclārātūrō dēclārātūrā dēclārātūrō dēclārātūrīs dēclārātūrīs dēclārātūrīs
Vocative dēclārātūre dēclārātūra dēclārātūrum dēclārātūrī dēclārātūrae dēclārātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.