denuncjacja
See also: denuncjacją
Polish
Etymology
Borrowed from Latin dēnūntiātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛ.nunˈt͡sjat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: de‧nun‧cjac‧ja
Noun
denuncjacja f
- (literary) denunciation (act of publicly assigning to a person the blame for a perceived wrongdoing, with the hope of bringing attention to it)
- Synonym: donos
Declension
Declension of denuncjacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | denuncjacja | denuncjacje |
| genitive | denuncjacji | denuncjacji/denuncjacyj (archaic) |
| dative | denuncjacji | denuncjacjom |
| accusative | denuncjację | denuncjacje |
| instrumental | denuncjacją | denuncjacjami |
| locative | denuncjacji | denuncjacjach |
| vocative | denuncjacjo | denuncjacje |
Derived terms
adjective
- denuncjacyjny
Further reading
- denuncjacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- denuncjacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.