denuntiaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēnuntiō.

Participle

dēnuntiātūrus m (feminine dēnuntiātūra, neuter dēnuntiātūrum); first/second declension

  1. about to announce, declare

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēnuntiātūrus dēnuntiātūra dēnuntiātūrum dēnuntiātūrī dēnuntiātūrae dēnuntiātūra
Genitive dēnuntiātūrī dēnuntiātūrae dēnuntiātūrī dēnuntiātūrōrum dēnuntiātūrārum dēnuntiātūrōrum
Dative dēnuntiātūrō dēnuntiātūrae dēnuntiātūrō dēnuntiātūrīs dēnuntiātūrīs dēnuntiātūrīs
Accusative dēnuntiātūrum dēnuntiātūram dēnuntiātūrum dēnuntiātūrōs dēnuntiātūrās dēnuntiātūra
Ablative dēnuntiātūrō dēnuntiātūrā dēnuntiātūrō dēnuntiātūrīs dēnuntiātūrīs dēnuntiātūrīs
Vocative dēnuntiātūre dēnuntiātūra dēnuntiātūrum dēnuntiātūrī dēnuntiātūrae dēnuntiātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.