deploraturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēplōrō.

Participle

dēplōrātūrus m (feminine dēplōrātūra, neuter dēplōrātūrum); first/second declension

  1. about to complain

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēplōrātūrus dēplōrātūra dēplōrātūrum dēplōrātūrī dēplōrātūrae dēplōrātūra
Genitive dēplōrātūrī dēplōrātūrae dēplōrātūrī dēplōrātūrōrum dēplōrātūrārum dēplōrātūrōrum
Dative dēplōrātūrō dēplōrātūrae dēplōrātūrō dēplōrātūrīs dēplōrātūrīs dēplōrātūrīs
Accusative dēplōrātūrum dēplōrātūram dēplōrātūrum dēplōrātūrōs dēplōrātūrās dēplōrātūra
Ablative dēplōrātūrō dēplōrātūrā dēplōrātūrō dēplōrātūrīs dēplōrātūrīs dēplōrātūrīs
Vocative dēplōrātūre dēplōrātūra dēplōrātūrum dēplōrātūrī dēplōrātūrae dēplōrātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.