desenfundar
Catalan
Verb
desenfundar (first-person singular present desenfundo, first-person singular preterite desenfundí, past participle desenfundat)
Conjugation
Further reading
- “desenfundar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “desenfundar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “desenfundar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “desenfundar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /desenfunˈdaɾ/ [d̪e.sẽɱ.fũn̪ˈd̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: de‧sen‧fun‧dar
Verb
desenfundar (first-person singular present desenfundo, first-person singular preterite desenfundé, past participle desenfundado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive desenfundar | |||||||
dative | desenfundarme | desenfundarte | desenfundarle, desenfundarse | desenfundarnos | desenfundaros | desenfundarles, desenfundarse | |
accusative | desenfundarme | desenfundarte | desenfundarlo, desenfundarla, desenfundarse | desenfundarnos | desenfundaros | desenfundarlos, desenfundarlas, desenfundarse | |
with gerund desenfundando | |||||||
dative | desenfundándome | desenfundándote | desenfundándole, desenfundándose | desenfundándonos | desenfundándoos | desenfundándoles, desenfundándose | |
accusative | desenfundándome | desenfundándote | desenfundándolo, desenfundándola, desenfundándose | desenfundándonos | desenfundándoos | desenfundándolos, desenfundándolas, desenfundándose | |
with informal second-person singular tú imperative desenfunda | |||||||
dative | desenfúndame | desenfúndate | desenfúndale | desenfúndanos | not used | desenfúndales | |
accusative | desenfúndame | desenfúndate | desenfúndalo, desenfúndala | desenfúndanos | not used | desenfúndalos, desenfúndalas | |
with informal second-person singular vos imperative desenfundá | |||||||
dative | desenfundame | desenfundate | desenfundale | desenfundanos | not used | desenfundales | |
accusative | desenfundame | desenfundate | desenfundalo, desenfundala | desenfundanos | not used | desenfundalos, desenfundalas | |
with formal second-person singular imperative desenfunde | |||||||
dative | desenfúndeme | not used | desenfúndele, desenfúndese | desenfúndenos | not used | desenfúndeles | |
accusative | desenfúndeme | not used | desenfúndelo, desenfúndela, desenfúndese | desenfúndenos | not used | desenfúndelos, desenfúndelas | |
with first-person plural imperative desenfundemos | |||||||
dative | not used | desenfundémoste | desenfundémosle | desenfundémonos | desenfundémoos | desenfundémosles | |
accusative | not used | desenfundémoste | desenfundémoslo, desenfundémosla | desenfundémonos | desenfundémoos | desenfundémoslos, desenfundémoslas | |
with informal second-person plural imperative desenfundad | |||||||
dative | desenfundadme | not used | desenfundadle | desenfundadnos | desenfundaos | desenfundadles | |
accusative | desenfundadme | not used | desenfundadlo, desenfundadla | desenfundadnos | desenfundaos | desenfundadlos, desenfundadlas | |
with formal second-person plural imperative desenfunden | |||||||
dative | desenfúndenme | not used | desenfúndenle | desenfúndennos | not used | desenfúndenles, desenfúndense | |
accusative | desenfúndenme | not used | desenfúndenlo, desenfúndenla | desenfúndennos | not used | desenfúndenlos, desenfúndenlas, desenfúndense |
Further reading
- “desenfundar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.